انواع دریبل کردن

با توجه به شرایط مهاجم و مدافع، دریبل کردن انواع مختلفى دارد که هر یک داراى خصوصیات ویژه و کاربردهاى گوناگون است :

مهارت دریبل کنترلى

- کاربرد دریبل کنترلى :

از این نوع دریبل، در هنگام مقابله با مدافع مستقیم، نفوذ به سمت حلقه، تغییر مسیرها، چرخش‌ها و نیز در هنگام حفظ توپ، استفاده مى‌شود (شکل - مهارت دریبلى کنترلی) .

مهارت دریبلى کنترلى

- شرح مهارت دریبل کنترلى :

دست‌ها :

در این نوع دریبل، دست با انگشتان باز، کاملاً بالاى توپ قرار مى‌گیرد . دست دیگر به‌عنوان حمایت‌کننده با آرنج خمیده در مقابل بدن قرار دارد . تغییرات زاویه‌اى ساعد و بازو، بسیار کم و سرعت حرکت مچ، زیاد است .

پاها :

در هنگام مقابله با مدافع، زانوها کمى خم و مرکز ثقل، به زمین نزدیک مى‌شود .

توپ :

محل برخورد توپ با زمین، کنار و نزدیک بدن است . (در حالت ساکن بهتر است پاى سمت راست دریبل کمى عقب‌تر باشد تا از برخورد توپ با پا جلوگیرى شود) مهاجم بهتر است هنگام دریبل کردن، بین مدافع و توپ قرار گیرد . ارتفاع توپ، در حدود زانوها است .

مهارت دریبل قدرتى

- کاربرد دریبل قدرتى :

از این نوع دریبل، براى انتقال توپ از زمین دفاعى به زمین حمله در شرایطى که دریبل‌کننده داراى یک مدافع مستقیم باشد، استفاده مى‌شود . هدف مهاجم نفوذ نیست و هدف مدافع هم صرفاً ایجاد سد، مزاحمت، تأخیر در انتقال توپ به سمت سایر مهاجمان و هدایت کردن دریبل‌کننده به سمت ضعیف حمله مى‌باشد (شکل - مهارت دریبل قدرتى) .